تأثیر زئولیت بر پارامترهای رشد ماهی کپور دریای مازندران (Common carp L.)

چکیده استفاده از زئولیت در بهبود شرایط محیطی ماهی کپور (Common carp L.) در یک طرح تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفت. در این طرح بچه‌ماهی کپور دریایی با میانگین وزن 13 گرم در چهار گروه تیمار با سه تکرار و در هر واحد آزمایشی 60 ماهی قرار گرفتند. مدت آزمایش 60 روز و در قالب طرح کامل تصادفی بود. شرایط آزمایش شامل 20، 40، 80 و 120 میلی‌گرم در لیتر زئولیت و بدون زئولیت انجام گرفت. میزان درجه حرارت، هدایت الکتریکی، شوری و اکسیژن در طول آزمایش یکسان بود، ولی میزان نیتریت، نیترات، آمونیوم، و آمونیاک و سختی کل در تیمارهای زئولیت کمتر از شاهد بود، هر چند که این کاهش اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. سایر پارامترهای آب مانند TDS، pH و سولفید تفاوتی را بین تیمار و شاهد نشان نداد. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از زئولیت در بهبود شرایط محیطی برای پرورش بچه‌ماهی کپور بر میانگین وزن نهایی، افزایش وزن، میزان رشد ویژه، میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به‌رغم اختلاف محسوس بین شاهد وتیمارهای 80 و 120 میلی‌گرم در لیتر، اختلاف معنی‌داری نشان نداده است. در ماهیان تیمار 80 میلی‌گرم افزایش وزن 31 درصد، درصد افزایش وزن، 40 درصد، سرعت رشد روزانه 29 درصد، ضریب رشد ویژه 29 درصد و بازده مصرف پروتئین 42 درصد بیشتر از شاهد بوده است. ضریب تبدیل غذایی در گروه شاهد 07/3 و برای تیمار 80 میلی‌گرم، 34/2 بوده است. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط مناسب از نظر محیط پرورش که با استفاده از زئولیت و یا با مدیریت در مزارع پرورش ماهی ایجاد می‌شود، می‌توان پارامترهای رشد ماهی را بهبود بخشید.